Sesyjeczka Śmocićki

Moordziak

- Pięciu kilometrów? - zapytałem. - łuhu! ładnie.. chociać do zakłócenia niewidzialności.. wystarczyłby zwykły spray z różową farbą - skrzywiłem się. A tak w ogóle to co ci Vell zrobił? - Nagle zatrzęsłem się ze strachu wyobrażajac sobie, że spadam se smoka. Przylgnąłem mocniej do Alexandra.

Tyrek

Zaczekaj... do złapania szlajającego się gdzieś Vella przyda nam się jej zegarek. Korupcjo, przytrzymaj jej rękę pormieniem. Zeskakuję ze smoka i dopadam ręki Neizis zegarek. Zakładam go na siebie. Na komunię dostałaś, co? To ja sobie wezme, bo mi rodzice poskąpili zegarka... heh!

Smocza

Moordryd:
-Vell jest mechanistą. Ukradł MÓJ osprzęt i przerobił go przez, co Oczka miały poważne straty. Poza tym jest chamskim, prostackim egoistą, który bez przerwy wszczynał kłótnie. Jak był w Oczkach, to bez przerwy się kłóciliśmy. No... hmm... wyliczać dalej? Niektórzy z nas w ogóle musieli się ukryć przez tego młotka. Heh... ciekawe, co tam u niego z tą jego ranką... - wyjaśnił i zaśmiał się ochryple. Twego przytulenia się zdawał nie zauważać. Coś ci mówi, że to, co on powiedział to tylko część prawdy...

Tyrek:
- Zostaw to! To nie jest twoje! - ryknęła Neizis próbując się jakoś uwolnić.
Rufus zabrał ci gwałtownie zegarek. Zaczął przy nim majstrować.

Tyrek

Nie zostawie. Jesteś głupia, że próbujesz się teraz wygramolić. Jesteśmy na razie górą. I tak zostanie moje droga. Dawno już nie oberwałaś w szczękę? A zapomniałem! Z tydzień temu. To teraz ładnie wyśpiewaj, gdszie jest Vell, to może oszczędzimy twoje życie, bo twój chłopak jest przekreślony jak nic.

Moordziak

Odsunąłem się od niego gwałtownie, kichając i z zapamiętaniem śledząc łapy pędzącego smoka. - Super. Bo ja wiem.... a ta ranka to wielce finezyjna była. Ja bym mu dolał trucizny do picia. Powiedzmy taką cykutę albo laudanum... Miałby pewność, że się wykończy. - powiedziałem beznamiętnie.

Smocza

Tyrek:
- Nie powiem.- prychnęła i zalała się łzami. - Przecież kiedyś i tak umrę, a mnie nikt nie kocha, to nic sie nie stanie jak sobie umrę w tej chwili!
Rufus uderzył ją z pięści w twarz. Rozryczała się jeszcze bardziej, ale za to on, zadowolony z siebie rzucił zegarek na ziemię i rozdeptał go. -No, zaprogramował go na wybuch jak Neizis zacznie krzyczeć... cwaniak, odrzuciłoby nas do tylu... ale nie... oj, Neizisiu... czas marnujesz... I tak go złapię. A potem Hektora! Za moją siostrę!

Moordryd:
- Trucizny mi nie leżą. Wolę zadawać ból. - odpowiedział śmiejąc się maniakalnie.
Usłyszeliście w oddali jakiś dziewczęcy wrzask. Minęła chwila i znaleźliście się pod domem Neizis, która związana lamentowała na wielkim smoku. Na razie was nie widzą. Alex najwyraźniej chce, by tak zostało nakazując ci gestem milczenie.

Tyrek

Siostre... z resztą Neizis jak nie zaczniesz gadać to twój smok zdechnie! Staram się zrobić jak najbardziej złośliwą minę. Wyciągam z kieszeni osprzęt od tarczy. Obsadziłem twoją smoczycę ładunkami wybuchowymi, a to jest detonator. Wcisne go, a twoja smoczyca nie będzie miała bebechów! Hahahaha! Myślę, że Rufus zaczi kłamstwo.

Moordziak

Zacząłem się za nim skradać po cichu, na tyle - na ile jest to możliwe w glanach na ulicy pełnej jakiś stalowych kawałków.
Jestem ogólnie naburmuszony i nieszczęśliwy.
A buc nawet nie wie, ze są trucizny zadające ból w bardzo wyszukany sposób...

Smocza

Moordryd:
Alex przycupnął za jakimś kontenerem i wychyla się z maniakalną rozkoszą obserwując cierpiącą Neizis. Przez chwile przechodzi ci przez myśl, co ona mogła mu takiego zrobić. Wykorzystać gorzej niż ciebie?

Tyrek:
- Nieeeee! - krzyknęła Neizis, ale jest w takim stanie, że możesz jej grozić, a ona i tak będzie ryczeć. Chyba wpadła w histerię.
Rufus spojrzał się nie ciebie krzywo i odezwał się ciagnąc Neizis za krótkie włosy:
-Powiedz Neizisiu gdzie twój nowy chłopak się podziewa... chyba, że chcesz spotkać Alexa... wiem, że go nie lubisz... - syknął.

Moordziak

- Alexander... a co ona ci w końcu zrobiła? - pytam bardzo cicho.

Tyrek

No co? Nie można juz smoków rozsadzać!? Nie mam pyschotroów bo się nie lecze więc jej nie uspokoimy. No uspokój się i powiedz nam gdzie, jest Vell! MÓW!

Smocza

Moordryd:
- To była ta, która oparła się memu wdziękowi. Rzuciłem ją i horror. Była zawsze wariatką, psuła mój imidż. A teraz dodatkowo jeszcze bardziej upokarza mnie, jednego z najbardziej zaufanych ludzi Moordziaczka Paynna, chcodząc z tym przydupasem. Poza tym, pomagała Mechanistom. Niszczyła Oczka od środka. Robiła wszystko, za co jej nienawidzę! A ja jej pomogłem wyrwać się z nałogu! A ona mi się tak odwdzięczyła! - wyrzucił z siebie w maniakalnej złości.

Tyrek:
Neizis nadal płacze. Rufus uderzyl ją po raz kolejny. Usłyszałeś jak wyjąkała:
- Stara... fabryka... - zaczęła jej lecieć krew z nosa. Zemdlała.
Zastanawiasz się. Stara fabryka znajduje się około 15 minut smokiem na zachód spod domu Neizis.

Fanael:
Zostałeś wypuszczony, ponieważ okazało się, że funkcjonariusze się pomylili

Moordziak

- Faktycznie - tragiczne - powiedziałem obojętnie i chłodno. Nic a nic to wyznanie nie zrobiło na mnie wrażenia. - Ja w ogóle nie mam imidżu. Nik mnie nie kocha, wsyzscy nienawidzą, biją i pomiatają... ech... I dają kosze. Jak to się mówi: "tego kwiata jest pół świata", więc czemu zależy ci tylko na niej? Ani nie jest najpiekniejsza ani najciekawsza! - prycham i zaczynam poświęcać wyjątkową uwagę moim paznokciom.

Tyrek

Wiem, gdzie to jest. jedziemy. I nie wypuszczajmy jej. Potrzebujemu towaru przetargowego, żeby mieć więcej czasu przy konfrontacji z Vellem. Wsiadam na smoka i bez daleszego gadania kieruję się do fabryki.

Smocza

Moordryd:
-Ale... ona była pierwszą, dzięki której naprawdę żyłem. I jest naprawdę ładna, chociaż bezduszna i głupia. Co nie zmienia faktu, że jej nie znoszę. A ty nie rycz. Znajdziesz se jakąś dziewczynę. Albo chłopaka. - burknął. I w pewnym momencie komuś pomachał. Nie zauważyłeś jednak komu. Zapewne temu Rufusowi.

Tyrek:
Jedziecie. Kątem oka widzisz jak Rufus śmieje się patrząc za siebie. Komuś pomachał. Ale nadal jechał.