Sesyjka nr. 2

fanael

Pomyślałem to chyba już koniec hm.... no trudno usiadłem pod ścianą i patrzyłem jak ten mały bydlak przechodzi przez kraty

Tyrek

Moordryd:
teraz tylko starczy wyjść z obiektu, krótka chwila.

Smoczyca:
Vell widząc twoją rękę od razu pomaga ci wstać.

Fanael:
nawte przyjaciel ściana już cię nie słucha.

Moordziak

No i wychodzę. Ach! Wreszcie gdzieś, gdzie nie śmierdzi smokami!

Smocza

Podniosłam się trzymając się ręki Vella. Położyłam dłoń na piersi i zaczęłam głęboko oddychać. Głowa mnie rozbolała. No i krew rzeczywiście cieknie mi z nosa, a nos boli jak cholera.
Szukam chusteczek nadal trzymając się Vella dla zachowania równowagi.

Tyrek

Moordryd:
Słyszysz wrzask: Ktoś wydostał się ze stajni! Najwidoczniej oczy nadal oberwują stajnię. Z budynków wypadają członkowie drużyny.

Smoczyca:
Znalazłaś chusteczki, a nos już przestał krwawić.

Koniec

Smocza

O! Błogosławione chusteczki. Wytarłam krway ślad z nosa, spod nosa i z górnej wargi. Potem rzuciłam chusteczką na ziemię. Spróbowałam przejść parę kroków asekurowana przez Vella... z trudem, ale udało się. Dam radę chodzić.
No i kość ogonowa mnie boli... ciężko idzie... boli...
- Boli... ale będę żyła... cieszysz się? - zapytałam obracając z lekka całą sytuację w żart. Żeby nie miał takiej zmartwionej miny...

Moordziak

Szlag.
No jasnie, nie mogło być tak pięknie.
- Gabrysiuuuu!!! Przecież mieszkamy razem - dre się. - Gabrysiuu!!! Proszę, pomóż mi!!!! Gabrysiuuu pomocy!!!!!!!! - zaczynam płakać.

Tyrek

Moordryd:
Podbiega do ciebie dwóch napakowanych osiłków i zaczyna cię tarmościć. Następnie podchodzą do krat i siłą cię przez nie przepychają. Bolą cię trochę kości.

Smoczyca:
Tak. Cieszę sie... Vell wygląda na troche spokojniejszego. W miedzyczasie kątem oka widzisz wepchanego przez kraty do was Rosiela.

Smocza

Uśmiechnęłam się mimo wszystko. Najśmiejszniejszy był Rosiel wepchany przez kraty.
- To chyba pozostaje nam siedzieć i czekać... hmm... a może warto by jakoś Andora powiadomić, że nas złapali? Przecież jego też będą chcieli złapać. - odezwałam się.
Nadal mnie wszystko boli... ale nikt nie jest już przerażony... dobrze...

Moordziak

- No nie!!!!!!!!!!! Tak się nei godzi!!!! Geniusza powinno się traktować z należytym mu szacunkiem!!!!!!! Będę miał siniaki!

Tyrek

Moordryd:
Haha! Damulka jest taka delikatna!? To na co wyłaziła? Słyszysz ryk jednego z osiłków.

Smoczyca:
Zaczekaj... muszę jakoś pobudzić zegarek do działania.

Smocza

- A VIDD-screen? Mam nadzieję, że się nie rozwalił po upadku... - wyciagnęłam VIDD-screen. No i... (rozwalony?)

Moordziak

- TY TREPIE! CZY TY NIE SłYSZYSZ W JAKIM JA RODZAJU MóWIę?!?!?!?!!?!? "DAMULKA"?!?!!?! "DAMULKA"??!?!?!KUR*A!!! CHODź DAM CI W RYJA!!!!

Tyrek

Moordryd:
Wkur*iłeś mnie pajacu! Mięśniak otwiera kratę i wchodzi do środka. Łapie cie za kołnierz i wymierza ci w twarz pięścią. Padasz jak długi na ziemie, a mięśniak wychodzi.

Smoczyca:
VIDD-Screen strasznemu zniszczeniu nie uległ, ale podobnie jak zegarek Vella, został uszkodzony przez mikrofale wysłane przez osprzęt oczek.

Moordziak

- Kobiet... się nie bije... - jęczę z podłogi. Dlaczegow szyscy tak bardzo lubią mnie tłuc?