Tyrkowa Sesja Number 3

Moordziak

- Niedobrze mi...

Smocza

- No nie! - krzyknęłam i całkiem tracąc zdrowy rozsądek pobiegłam w tamta stronę.
To... zła transmisja... a jak Hektorowi i Nisrochowi albo Reveetowi się coś stało?!
Bięgnę w tamtą stronę jak szalona.

Tyrek

Moordziaczek:
Nagle w powietrzy trysnęło krwią. To noga Reeveta. Zwalamy! Jeden z Mechanistów złapał Reeveta i zaczęliście wszyscy biegiem uciekać. W międzyczasie plecy Nisrocha zostały mocno okaleczone. Widzicie miegnącą do was Terie. A po ścianach kanionu krążą jakby światła. nagle znikają.

Smocza:
Widzisz biegnącą grupę. Bez jednej osoby. Nisrochowi z pleców cieknie krew, a Reevet ma rozwaloną nogę. Światła, które za nimi biegną, nagle znikają. Jeden z nich chwyta cię za ramię i odwraca. To teraz dobiegacie razem do obozu.

Moordziak

(O_o)
- Nie bawię się tak - (foch)

Smocza

Jak dobiegliśmy padłam na kolana.
- Matko! Co to jest? Halo, są tu jakieś opatrunki?! Nisroch i Reveet są ranni!- dre się.
Ręce mi dygoczą. Zaczęłam płakać. To jest zbyt straszne, a nawet nie byłam naocznym świadkiem!

Tyrek

Daj spokój... ja wracam do miasta, ale wy... wy mozecie zostac... zbadac to... na pewno ja i Stev wracamy, chce ktoś jeszcze?

I oto drodzy gracze wybieramy: zostajemy, czy zwiewamy?

Smocza

(Ja tam... mogę zostaćXD!)
- Ale trzeba coś z tym zrobić! - krzyknęłam. - To może pozabijać wszystkich. Jak wyjdzie z Loany? - zapytałam wstając z ziemi.

Moordziak

- Ja zostaję! Zostanę boahetrem, o!

Tyrek

To zostało was sześcioro. Reszta znika z Loany.

Ciąg dalszy nastąpi.

To be continued.

Konfrotnacje z nienzanym zagrożeniem kontynuować będziemy w sesji następnej. Wszystkie podteksty za sprawą Moordziaka i Smoczej... no moze nie wszystkie... Rolling Eyes

Moordziak

- ... - właśnie mnie olśniło, że mój przyjaciel został ranny. - Bardzo boli?... - Sto procent troski w trosce. - Wiesz... to było głupie, że tu przyszlismy, to takie niemechanistyczne. Se pójdziemy stąd, wiesz? No i... hmm... przepraszam. A teraz rozbieraj się! - powiedziałem do Nisrocha.

Tyrek

Nie masz za co przepraszać... boli... Nisroch zdjął kombinezon (część górną oczywiście) i odwrócił się do ciebie plecami, które zdobiła spora szrama. Wykrwawił byś się przez taką raną w minutę. O nie... nie pójdziesz. Zostajemy tutaj. Nie będzie na razie zwiewania. Stev-jak już zdążyłeś rozróżnić, stanął nad tobą.

Moordziak

Byłem zły, że ktoś stoi nade mną w takiej sytuacji, więc warknąłem: - Bo co?! Zabronisz? I nie gap się na mnie! Najpierw se oczy umyj!

Smocza

- Boże... W sumie to jak to się stało? - mruknęłam przerażona patrząc na plecy Nisrocha. Zaczęłam szukać jakiegoś bandaża.

Tyrek

Moordziaczek:
Bo gówno. I nie będę mył oczu, na życzenie jakiegoś drugorzędnego Mechanisty. I zostajesz tu. Co najwyżej twój przyjaciel może pójść.

Smocza:
Stev odwraca się do ciebie. To było identycznie, jakby wiatr unosić jakiś śmiec, tylko akurat tutaj została rozszarpana noga. Jakby niewidzialna maszynka do mięsca ją mieliła. Znajdujesz trochę bandaża. Niewiele.

Moordziak

- [i]Proszę cię bardzo, może sobie iść! I wiesz?! Wal się, ty piąty z kolei... tani... Mechanisto!!! [/]i