Sesyjka nr. 2

Tyrek

Moordryd:
A obwiazać cię znowu? Chłopak odwraca się z dosyć grożną miną i wyrzutnią zielonych blokad w ręku.

Smoczyca:
Znalazłaś jedynie gumę do żucia. A hydragi chyba takiego czegoś nie lubią. A okaz nad tobą właśnie wyskoczył z jamy i wydał chrapliwy ryk. Podchodzi do dziebie kłapiąc zębami.

Moordziak

- Nie... nie trzeba... - słodki uśmiech i dłonie podniesione w poddańczym geście. - Wtedy nie dostaneisz osprzetu! - dodaję teatralnym szeptem. Pytam tylko... - mruganie oczami.

Smocza

Guma do żucia?! Czy ten facet naprawdę nie trzyma w kurtce nic innego?! To wielkie coś do mnie idzie... o mamuniu... nie powinnam krzyczeć, ani uciekać... to co ja mam zrobić?! Rozglądam się i spojrzałam na śpiącego Andora... phi... z niego nic pożytku nie będzie. Jestem bardziej sprawna od niego!
Powoli kuśtykając staram się wycofać. Może jak będę powoli uciekać, to nie rzuci się na mnie? Szlag... gdzie Velli jak jest potrzebny, do cholery!?

Tyrek

Moordryd:
Nie lubią mnie... to tyle... i nie guzdraj się tak! Gabriel nagle przyśpieszył kroku.

Smoczyca:
Kuśtykając nie uciekniesz. Hydraga jest szybsza od ciebie. Poza tym to nie T-Rex, że reaguje jedynie na gwałtowne ruchy. To jest stwór, który wyraźnie dawno nie jadł ludzkiego mięsa.

Moordziak

- Hmpf!! - parsknąłem. - Nie lubią cię? To po co trzymają jeszcze w drużynie? Tez: pytam tylko, jakby co!!! I nie przyśpieszę bo jestem zmęczony. To nie ty cały dzień łaziłeś po Pustkowiu Loany i omal nie zabiłeś znajomych... a to męczące jest! Zwłaszcza świadomosć, że mi się nie udało! Taaaka porażka!!!

Tyrek

Moordryd:
To nie ty cały dzień tułałeś się po Mieście Smoka w bliżej nieokręslonych celu i to nie odkroiłeś palec niewinnej osobie...

Smocza

Szlag... ta cholerna, przerośnięta jaszczurka jest ode mnie szybsza... i chyba jej nie ucieknę... Odwrócić jakoś jej uwagę...? Hmm... tylko czym? Rozglądam się w poszukiwaniu jakiegoś pomysłu... zaraz, czy ja nie widziałam tu jakiejś latarki? Może ją oślepię, to sobie pójdzie...(MG... skleroza nie boli... i nie wiem, gdziem znaleźć)

Moordziak

- Ambitne zajęcie miałeś... To takie trędi jest ostatnio? Odkrajanie palców? Daj, też spróbuję! - robię bliżej nieokreslony gest ręką i chwytam Gabriela za rękaw, przyspieszając kroku.

Tyrek

Moordryd:
Nie dotykaj mnie padalcu! Gabriel wyrywa tobie swoją ręke i jeszcze bardziej przyśpiesza.

Smoczyca:
Hydraga podjęła zdecydowane kroki. Rzuciłą się na ciebie, ale ugryzła jedynie włosy, które szarpnęła i boleśnie wyrwała. No to masz prześliczną fryzurę.

Smocza

- AAAAAAAAAAAAAAAAAA! VEEEEEEELlll! RAAAAAAATUUUUUUUUUUUUUNKUUUU! - wrzasnęłam po tym jak hydraga mnie zaatakowała. Upadłam na ziemię. Boli, ku*wa.... mam nadzieję, że usłyszy... krzyczę jeszcze parę razy próbując się jakoś odsunąć.

Moordziak

- Ychh... ale ty miły jesteś!!! Trochę kultury, wiesz?! I zdajesz sobei sprawę, ze w tej chwili mogę ci uciec? Ha ha... mam taki fajny przyrząd... wiesz?! Pewno, że nie wiesz! Jesteś zbyt ograniczony. - Mimo wszytsko perspektywa zostania samemu po ciemku na Pustkowi Loany mnie przeraża, zaczynam za nim biec.

Smocza

- Prooooszeeee.... zooostaw mnieeee.... i oddaj miii włoosy! VEEEEELLLLLLLLLL, RAAAAAAAAATUJ! - dre się.

Tyrek

Moordyrd:
To nie szarp mnie za rękaw. To też brak kultury. A skoro masz fajny p[rzyrząd i skoro jestem ograniczony to użyję mojej ograniczonej inteligencji by zrobić to... W powietrzu poleciała zielona blokada i przycisnęła cię do ściany. Powtórzyła się sprawa zaklejania i przywiązania do pasa sznuru. Dodatkowo słyszysz krzyk niesiony echem: [i]AAAAAAAAAAAAAAAAAA! VEEEEEEELlll! RAAAAAAATUUUUUUUUUUUUUNKUUUU!

Smoczyca:
Zdaje się, że Hydradze znowu na myśl przyszło delektować się chwilą. Podchodzi do ciebie powoli, sliniac się co raz bardziej. Usłyszałaś jeszcze dosyć głośnie echo twojego krxzyku niesione przez kanion.

Moordziak

Zaczynam płakać i drzeć się: - CO TY SE KUR*WA MYśLISZ!!! PRZECIEż NIE UCIEKAAAAM!!!! CHLIP.... - co mne obchodza wrzaski babochłopa? sam mam problemy.

Smocza

- Odsuń się ode mnie!!! - krzyknęłam i zaczęłam rzucać w nia kamieniami, które miałam pod dłoniami. Cały czas się darłam:
- VEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEL! RAATUUUUUUUUUJ!
Może usłyszy? Może ktokolwiek usłyszy?
O... hydraga w oko oberwała.