Sesyjka nr. 2

Moordziak

- Nie? Wcale? - *zonk*- A właśnie, ze cię rzucił i nie wciskaj mi kitu. Bo kto chciałby takie coś jak ty?

Tyrek

Moordryd:
Nie mam już czasu mały. Idę kupić jakiś osprzęt i opylić go jakiemuś głupkowi za dorższą cene. Ty se tu zostań. Andor powoli wyszedł z baru i wszedł na swojego smoka. Po chwili odjechał. Zostałeś w barze sam.

Smoczyca:
Vell śmiał na ciebie nie zaczekać. Jaką mógł mieć sprawę, iż nie pozwolił ci pójść z nim. Można go jeszcze pośledzić, by dowiedzieć się tego.

Moordziak

Zostać bez kasy w barze samemu z nie zapłąconym rachunkiem?
- Eeeej... Andeeek... poczekaj! - niemal błagalny ton.

Tyrek

Moordryd:
Po pierwsze- nie jestem Andek, tylko dla ciebie Pan Andor, po drugie- czego chcesz mały!?

Smocza

Czemu Vell nie chciał zaczekać? Może miał jakąś sprawę? Przecież mógł mi powiedzieć. Nawet jak ma jakąś dziewczynę, to też... Zadrżałam. Nie...
I postanowiłam go pośledzić. Wskoczyłam na smoczycę.

Moordziak

- Andor brzmi cieciowato, wiesz? Idę z tobą... Mogę?... - super-niewinny-uśmieszek.

Tyrek

Moordryd:
Nie możesz... powiedzieć ci liste przeciwskazań? Jeden- pobiłeś mnie w tamtej starej bimbrowni, dwa- nazwymyślałeś mi już tyle razy, że nie sposób zliczyć, trzy- chociaż raz zdecyduj się jaki masz nastrój przez ten moment, bo zawsze, kiedy ciebie najpierw o coś pytam to ,,plujesz mi w twarz'' i mówisz, że nie chcesz mojej przysługi, cztery- ostatnio biłeś mnie już dwa razy za rozwalony zegarek, pięć- jestes w barze, gdzie trzeba zapłacić rachunek, a basrman jest wstrząśnięty, wole aby mnie tu nie było. Andor odweraca się i patrzy si.ę na ciebie drwiąco.

Smoczyca:
Biegniesz tą drogą, którą pobiegł Vell. Nie widać nic niepokojącego, ale czujesz się jakoś dziwnie. I jest ci strasznie zimno.

Moordziak

I tak za nim idę. - Co? Mowiłeś coś? Sorry.. jakoś tak się zamyśliłem... To mogę iść?

Smocza

Biegnę. Nie widzę nic niepokojącego, ale... może nie powinnam go śledzić? Zadrżałam... zimno...
Cholera... zimno mi! Wiedziałam, że powinnam była się wrócić po kurtkę. Ale nie.
I marznę teraz.

Tyrek

Moordryd:
Mam cie klepnąć w pysk abyś zrozumiał!? Nie idziesz! Smok Andora wbiega za zakręt. Nie dogonisz go. A do barmana chyba dotarło, że jedynie ty został z gromadki, która nie zapłaciła. Idzie w twoim kierunku.

Smoczyca:
Z daleka widzisz Vella wchodzącego do jakiegoś zaułku. Lepiej nie rzucać mu się w oczy. Trzeba się tam ostrożnie podkraść, jeśli chcesz się dowiedzieć, co takiego robi Vell.

Moordziak

Odwracam sie i dziabię w oko, aby zaczęło łzawić. Podnoszę na barmana załzawione spojrzenie i cedzę: - On... on mnie okradł... a reszta mnie zostawiła... i nie mam czym aapłacić... i aach... - płacz.

Tyrek

Moordryd:
To za ladą odrobisz pieniądze do zapłacenia! Facet podnosi cię i stawia za ladą, wciska ci do ręki swój fartuch. Potrzebuję każdego grosza więc odpracujesz za tych złodziei... ale nie musisz, aż tak długo... Serce mu chyba mięknie, ale jednak troche popracować musisz.

Smocza

Zeskoczyłam ze smoczycy i kazałam jej zaczekać. I sama zaczęłam się skradać za Vellem. Wiem, że to nieładnie... ale jakoś... mam złe przeczucia. I tyle. To mnie chyba usprawiedliwia, nie? Kurde, chyba nie powinnam...

Moordziak

- Ale... ja nic.. nie zamawiałem... - mówię trzęsącym się głosem naprzemian chlipiąc. - Dlaczego...w szyscy mnei tak... oszukują?... Przecież ja nie... robie nikomu krzywdy...

Tyrek

Moordryd:
Do lady podchodzi jakiś pijak i mówi: Łel...eł... fo..ftuse... ledwo trzyma się na nogach i dyszy ci w nos ochydnym zapachem. Całęmu zajściu przygląda się bacznym okiem barman.

Smoczyca:
Miałaś szczeście. Dosłownie bezszelestnie podkradłaś się do kontenera, za którym stał Vell, grzebiący w zegarku i kurczowo szepcząc No odezwij się wreszcie... odezwij... Ciekawi cię, o kogo może chodzić.